google-site-verification=S1Y8kZyNJcFvCxJg7KkD7yNq6dc6FXecelmpqwyZOoA

Pedagog szkolny

pedagog

Marta Kapałka

GODZINY PRACY

Poniedziałek   10:10 – 14:25

Wtorek  9:30 – 14:25

Środa  11:15 – 15:10

Czwartek  9:30 – 14:30

Piątek 10:30 – 14:25

KILKA RAD I WSKAZÓWEK DLA RODZiCÓW DZIECKA, Z TRUDNOŚCIAMI W NAUCE

Przyczyny niepowodzeń szkolnych uczniów mogą tkwić w postępowaniu samego dziecka, jego motywach i przejawach, jak również  mogą zależeć od czynników  niezależnych od dziecka, np.: zaniedbania środowiskowe, złe warunki bytowo – kulturowe w domu, niekorzystna atmosfera panująca w rodzinie, długotrwała choroba.

 Bardzo częstą i istotną przyczyną tych niepowodzeń  jest również nieharmonijny rozwój umysłowy dziecka, czyli rozwój jest prawidłowy, lecz nie przebiega równomiernie we wszystkich funkcjach. W takich przypadkach wskazane są badania diagnostyczne prowadzone w poradni psychologiczno – pedagogicznej, gdzie rodzice mogą uzyskać fachową pomoc. Po badaniu otrzymują pisemną opinię, bądź informację albo instruktaż czy poradę..

Opinia wystawiona przez poradnię zawiera opis słabych i mocnych stron funkcjonowania dziecka, wskazuje, co jest przyczyną trudności, a co najważniejsze, zawiera wskazania i zalecenia dotyczące pracy z dzieckiem w szkole i w domu.

Rodzicom często trudno jest zaakceptować fakt, iż ich dziecko nie radzi sobie z nauką. Należy pamiętać, że dziecko, które nie jest w stanie zaspokoić ambicji rodziców, znajduje się  w wyjątkowo trudnej sytuacji, ponieważ czuje, że zawiodło oczekiwania swoich opiekunów. Dlatego Rodzicu pamiętaj, że podstawowym warunkiem skutecznej pomocy dziecku są komunikaty, że jest ono kochane i akceptowane pomimo jego trudności.

 Jak pomóc dziecku, które ma trudności w nauce?

  1. Należy interesować się postępami dziecka;  systematycznie uczęszczać na zebrania klasowe.
  2. Bardzo istotna jest pomoc w odrabianiu lekcji. Rodzicu wspieraj, ale nie wyręczaj, wdrażaj do samodzielnej pracy. Warto w domu wspólnie z dzieckiem powtarzać materiał z lekcji, aby nie dopuścić do nagromadzenia się zaległości. Pomagać dziecku w nauce powinien nie ten kto jest ,,mądrzejszy”, ale ten, kto ma najwięcej cierpliwości, jest bardziej opanowany, bardziej tolerancyjny na niepowodzenia.  Rodzic powinien dopilnować, aby dziecko miało zawsze odrobioną pracę domową, spakowany plecak, niezbędne przybory do szkoły na następny dzień, itp.
  3. Ważne jest, aby zawsze doceniać wysiłek dziecka, jego zaangażowanie w pracę. Nie powinno się  porównywać jego ocen z ocenami rówieśników czy rodzeństwa.
  4. Rodzic winien motywować dziecko do nauki.
  5. Bardzo ważne w postępowaniu rodzica jest budowanie w dziecku poczucia jego własnej wartości.
  6. Należy dziecku opracować plan dnia, wyznaczyć czas na naukę oraz czas wolny od zajęć. Warto pamiętać o tym, aby jak najwięcej czasu wolnego spędzać z synem, córką, np.: rodzinne spacery, wspólne wyjście na lody, wycieczki, gry stolikowe.
  7. Podczas pracy nie należy rozpraszać uwagi dziecka, nie odrywać od zajęć, nie obciążać go innymi obowiązkami, nie absorbować pobocznymi tematami. Miejsce do pracy powinno być uprzątnięte, bez zbędnych przedmiotów przykuwających wzrok uczącego się i rozpraszających jego uwagę.

Jak pomóc dziecku mającemu trudności w nauce poprawnego pisania?

Polecam dyktando w dziesięciu punktach Marty Bogdanowicz

„Dyktando w 10 – punktach” ma:

  • utrwalić znajomość zasad pisowni,
  • wytworzyć nawyk stałego przywoływania zasad ortograficznych podczas pisania,
  • wytworzyć nawyk stałego sprawdzania napisanego tekstu, a więc poczucie ODPOWIEDZIALNOŚCI za napisany tekst.

Podstawowym założeniem stosowania techniki: dyktando z komentarzem ortograficznym jest przeświadczenie o możliwości utrwalenia zasad pisowni i wytworzenia pełnej świadomości ortograficznej przez przekształcenie się nawyku „głośnego myślenia” – określenia zasad pisowni – w nawyk cichego przypominania ich sobie podczas pisania. Kolejnym zadaniem ćwiczenia jest wytworzenie nawyku dokładnego sprawdzania i poprawiania każdej pracy pisemnej po napisaniu. Dziecko ma prawo do popełnienia błędu, ale nie ma prawa pozostawić go bez poprawienia. Warunkiem uzyskania tych efektów jest wykonywanie omawianego ćwiczenia krótko, lecz systematycznie oraz zawarcie umowy z dzieckiem co do czasu pracy (codziennie), liczby dyktowanych zdań (zawsze tej samej) oraz nagrody (po każdym tygodniu ćwiczeń). W ten sposób dziecko nie będzie usiłowało tych spraw stale z nami negocjować .

Dyktando w 10 punktach – z komentarzem ortograficznym

Opr.: prof. dr hab. Marta Bogdanowicz

1. Umów się z dzieckiem, że codziennie będziecie robić dyktando obejmujące 3 zdania. Wymyślcie wspólnie nagrodę po każdym tygodniu pracy.

2. Zaznacz w książce dziecka 3 zdania i przeczytaj na głos pierwsze zdanie.

3.Dziecko powtarza zdanie i omawia pisownię każdego wyrazu (podaje zasady pisowni).

4.Dziecko zapisuje zdanie (podobnie postępuje z następnymi zdaniami).

5.Dziecko samodzielnie sprawdza cały napisany tekst.

6.Dorosły sprawdza tekst. Jeżeli znajdzie błędy, podaje ich liczbę.

7.Dziecko ponownie sprawdza tekst z pomocą słownika ortograficznego.

8.Dorosły sprawdza poprawiony tekst. Jeżeli nadal są błędy, wskazuje tekst, z którego dyktował zdania.

9.Dziecko porównuje napisany tekst ze wzorem i ostatecznie poprawia błędy.

10.Dziecko opracowuje błędnie napisane wyrazy (np. podaje zasady pisowni, wyrazy pokrewne, odmienia wyraz przez przypadki, wymienia na inne formy).